1
Net boven je borsten:
een stuk of vijf manta’s.
Op stelten het heimwee.
Vissen die vliegen:
zoiets doen wij ook…
2
Ingeklemd in klei ,
metaal dat niet verloren ging:
ontsnapt aan je vingers
en gevangen in brons:
wat een hals mag sieren ,
meer dan een bloemkrans duurt.
3
Rinkelende vissen
gestrand aan huid ,
een stille familie
in zwijgen bedreven
Wijst
waar ander vel
nader moet gaan.
bij een vijfdelig bronzen collier, cire perdu
3 teksten bronsobject Adelaar
Gastvrij
Waar mergel
zonder mos is
wordt Sint-Maarten
adelaar,
scherp oog naar ’t Oosten
en een oksel om de Zee:
een deken
om te delen.
En een vlerk
vol sterren
in het Westen
dat Welkom
heet.
Jezus en Ioannes
De adelaar
heeft een kristallen oog,
schrijft Evangelies
met hiaten
over vissen
die hij naar het water draagt
om te ontrollen
aan het Kruis.
Jonas
Een vis
baarde kristal
droeg kuit in spiralen
elders heen
door gordijnen
met kogelgaten
van licht elders heen.
Jonas is misselijk
in de buik van de vis,
elders heen.
Home / Tentoonstellingen / Archief
Zomerspecial: Dichter bij de dingen, Rijksmuseum voor Oudheden Leiden
21 juni t/m 2 september 2007
Versierde doopvontschelp uit de collectie oude Nabije Oosten
In het bijzondere project ‘Dichter bij de dingen’ kwamen poëzie en archeologie samen. Een kleine tentoonstelling en een actie voor bezoekers vormden samen deze zomerspecial.
De bezoekers werden uitgenodigd zelf creatief aan de slag te gaan en een gedicht of een rap over hun favoriete voorwerp uit de museumcollectie te schrijven. De mooiste gedichten zijn op deze website gepubliceerd en voor het allermooiste gedicht was er een speciale prijs. De speciale jury heeft gekozen voor dit gedicht:
Zeven eeuwen later
En misschien ooit later
met water gevuld:
om een kind naam te geven
voor zijn hele leven.
Waaierend als de vleugels
van een engel
die hem bijblijft,
als zijn naam.
– Jan Smulders
Dichter, 53 jaar
Bij de doopvontschelp
Afwezig
Blanker dan haar borsten,
de lelie die zij plukte
en elk blaadje dat ze las
kniediep het water
maar peilloos de spiegel
waarin zij zich vergat
(Meindert Butter (1877-1940)
De Waterlelie
Olieverf op doek;
poeziewedstrijd plasmolen 2010)
jansmulderspoezie 