Sinds 2014 organiseert Stichting Aquarius op de International Day Of Poetry (21 maart) jaarlijks het literaire festival Dichten Voor Water. De 8e editie van het festival staat dit jaar in het teken van Grondwater: Maak het onzichtbare zichtbaar.
Mijn gedicht Watergrond werd toegekend aan de Provincieprijs Limburg. Tevens Poeziebundel.
Een mooi woord voor inspiratie, is Bezieling, Begeestering , of Inboezeming. In elk geval iets dat plaatsvindt in de buurt van je hart, je ziel.
En iets dat doet schrijven, dat poezie creeert.
De inspiratie voor een gedicht kan overal vandaan komen: de natuur die je ervaart, de associatie met een bepaald woord, belevenissen uit je verleden, fantasie over de toekomst; of juist het overweldigende van het moment.
Of een kathedraal, een schilderij of beeldhouwwerk, een foto.
Of: een muziekstuk. En dan niet zozeer beschrijven, maar -zoals muzikant en tekstdichter Jan Rot het noemt- hertalen.
Herbeelden. Niet vanuit het visuele, maar vanuit het auditieve veld.
Hier twee gedichten die ik naar aanleiding van een muziekstuk heb geschreven:
Cantique de Jean Racine (Gabriel Faure)
Fluweelzacht de violen
in de avondmist
-een harp prevelt
voor zich heen
–
stemmen
zijn op zoek
en vinden
–
elkaar
opgelucht
en herboren
–
In harmonieen breed gedragen
wat besloten lag
al lang besloten lag
nu ontluikt
–
stemmen bekennen
en weten sindsdien:
–
niet begraven
maar slapend
steeds weer slapend
–
een harp
in de nevel.
en:
Preludes Opus 28 (Chopin, prelude nr 1)
Als water
klatert de prelude
zich van de vleugel los
–
vingers krioelen
als vissen op de vlucht
–
bereiken bevrijd
mijn oor
–
happen naar adem
in mijn hart.
Maar het volgende citaat over inspiratie is natuurlijk ook juist:
De ware dichter is hij die inspiratie krijgt terwijl hij het vers maakt.
Origineel: Le vrai poète est celui qui trouve l’idée en forgeant le verse.